<stoicie wieczorem na Rynku. Latarnie rozświetlają mrok, wasz wzrok przebija się przez szarośc wieczoru i pomarańcz brudnych szkieł lamp... Ruszacie przed siebie, na ulicę Głęboką. Wasze kroki niosą się cicho na czerwonawej, dużej i zaniedbanej kostce brukowej. Kilka osób przemyka, obdarzając was przerażonym spojrzeniem. Kilka innych postaci, których raczej trudno NIE zauważyć, zmierza nieco szybciej, w tę samą stronę... W końcu znikają za szklanymi drzwiami, nieco zasłonietymi drewnianą oprawą pustego już ogródka restauracji, która nagle wyrasta przed Wami na Starym Targu... Pchacie zdecydowanie drzwi, w twarz uderza Wam fala ciepła. Uszy zalewa kakofonia dźwieków - głosy, śpiewy i rozmowy mieszają się z klimatyczną muzyką. schodzicie po schodach na dół. Przyćmione światło miesza się z gęstym dymem z papierosów. Nagle muzyka cichnie, głosy również. Widzicie osoby, które zmierzały przed Wami. Siedzą na skórzanej kanapie, tuż obok kominka. Przed nimi kufle złocistego trunku... Barman spogląda na Was, po chwili nalewa po kuflu. Ludzie z kanapy uśmiechają się, poznają Was... oto Wasze idealne miejsce... Piwnica Targowa...>